21 czerwca 2023 r.
WASZYNGTON, DC – Przymus ekonomiczny stał się jednym z najpilniejszych i narastających wyzwań na arenie międzynarodowej, co budzi obawy o potencjalne szkody dla globalnego wzrostu gospodarczego, systemu handlu opartego na regułach oraz bezpieczeństwa i stabilności międzynarodowej. Problem ten pogłębiają trudności, z jakimi borykają się rządy na całym świecie, zwłaszcza małych i średnich państw, w skutecznym reagowaniu na takie środki.
W obliczu tego wyzwania Asia Society Policy Institute (ASPI) zorganizował dyskusję online „Przeciwdziałanie przymusowi ekonomicznemu: narzędzia i strategie działań zbiorowych”, 28 lutego moderowane przezWendy Cutler, wiceprezes ASPI; i z udziałemWiktor Cha, Starszy Wiceprezes ds. Azji i Korei w Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych;Melanie Hart, Starszy Doradca ds. Chin i Indo-Pacyfiku w Biurze Podsekretarza Stanu ds. Wzrostu Gospodarczego, Energii i Środowiska;Ryuichi Funatsu, Dyrektor Wydziału Polityki Bezpieczeństwa Ekonomicznego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Japonii; iMariko Togashi, pracownik naukowy ds. polityki bezpieczeństwa i obrony Japonii w Międzynarodowym Instytucie Studiów Strategicznych.
Omówiono następujące kwestie:
- W jaki sposób kraje mogą współpracować, aby stawić czoła wyzwaniu, jakim jest przymus ekonomiczny, i jak w tym kontekście można wdrożyć strategię zbiorowego odstraszania ekonomicznego?
- W jaki sposób państwa mogą przezwyciężyć strach przed odwetem ze strony Chin i wspólnie pokonać strach przed środkami przymusu ze strony tego kraju?
- Czy cła mogą być skutecznym rozwiązaniem problemu przymusu ekonomicznego i jakie inne narzędzia są dostępne?
- Jaką rolę mogą odegrać instytucje międzynarodowe, takie jak WTO, OECD i G7, w zapobieganiu i przeciwdziałaniu przymusowi ekonomicznemu?
Zbiorowe odstraszanie ekonomiczne
Wiktor ChaUznał powagę problemu i jego szkodliwe implikacje. Powiedział: „Chiński przymus gospodarczy to prawdziwy problem i nie stanowi on jedynie zagrożenia dla liberalnego porządku handlowego. Stanowi on zagrożenie dla liberalnego porządku międzynarodowego” i dodał: „Zmuszają kraje do dokonywania wyborów lub ich unikania w kwestiach, które nie mają nic wspólnego z handlem. Dotyczą one takich kwestii jak demokracja w Hongkongu, prawa człowieka w Sinciangu i wielu innych”. Powołując się na swoją niedawną publikację w…Sprawy zagraniczneW magazynie „s” opowiedział się za potrzebą odstraszania od takiego przymusu i przedstawił strategię „zbiorowej odporności”, która polega na uznaniu, że wiele krajów podlegających chińskiemu przymusowi gospodarczemu eksportuje również do Chin towary, od których Chiny są silnie uzależnione. Cha argumentował, że groźba działań zbiorowych, taka jak „Artykuł 5 dotyczący zbiorowych działań gospodarczych”, mogłaby potencjalnie podnieść koszty i zniechęcić do „chińskiego zastraszania gospodarczego i chińskiego wykorzystywania współzależności jako broni”. Przyznał jednak również, że polityczna wykonalność takiego działania byłaby trudna.
Melanie HartWyjaśniła, że scenariusze przymusu ekonomicznego i konflikty militarne to różne konteksty, a przymus ekonomiczny często występuje w „szarej strefie”, dodając: „Z założenia nie są przejrzyste. Z założenia są ukryte”. Biorąc pod uwagę, że Pekin rzadko publicznie przyznaje się do stosowania środków handlowych jako broni, a zamiast tego stosuje taktykę zaciemniania, powtórzyła, jak ważne jest zapewnienie przejrzystości i ujawnienie tych taktyk. Hart podkreśliła również, że idealny scenariusz to taki, w którym wszyscy są bardziej odporni i mogą szukać nowych partnerów handlowych i rynków, co sprawia, że przymus ekonomiczny „nie ma znaczenia”.
Działania mające na celu przeciwdziałanie przymusowi ekonomicznemu
Melanie HartPodzieliła pogląd rządu USA, że Waszyngton uważa przymus ekonomiczny za zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego i porządku opartego na zasadach. Dodała, że Stany Zjednoczone zwiększają dywersyfikację łańcucha dostaw i zapewniają szybkie wsparcie sojusznikom i partnerom borykającym się z przymusem ekonomicznym, co widać po niedawnej pomocy USA dla Litwy. Zauważyła dwupartyjne poparcie w Kongresie USA dla zajęcia się tą kwestią i stwierdziła, że cła mogą nie być najlepszym rozwiązaniem. Hart zasugerowała, że idealnym podejściem byłby skoordynowany wysiłek różnych państw, ale reakcja może się różnić w zależności od konkretnych towarów lub rynków. Dlatego argumentowała, że nacisk kładzie się na znalezienie najlepszego rozwiązania dla każdej sytuacji, a nie na podejście uniwersalne.
Mariko TogashiOmówiła doświadczenia Japonii z przymusem ekonomicznym ze strony Chin w zakresie minerałów ziem rzadkich i wskazała, że Japonia była w stanie zmniejszyć swoją zależność od Chin z 90% do 60% w ciągu około 10 lat dzięki rozwojowi technologicznemu. Przyznała jednak również, że 60-procentowa zależność nadal stanowi istotną przeszkodę do pokonania. Togashi podkreśliła wagę dywersyfikacji, wsparcia finansowego i dzielenia się wiedzą, aby zapobiegać przymusowi ekonomicznemu. Podkreślając nacisk Japonii na osiągnięcie autonomii strategicznej i jej niezbędność dla zwiększenia dźwigni finansowej i zmniejszenia zależności od innych krajów, argumentowała, że osiągnięcie pełnej autonomii strategicznej jest niemożliwe dla żadnego kraju, co wymaga zbiorowej reakcji, i skomentowała: „Wysiłek na poziomie kraju jest oczywiście ważny, ale biorąc pod uwagę ograniczenia, uważam, że osiągnięcie autonomii strategicznej z krajami o podobnych poglądach jest kluczowe”.
Rozwiązywanie problemu przymusu ekonomicznego na szczycie G7
Ryuichi Funatsupodzielił perspektywę japońskiego rządu, zauważając, że temat ten będzie jednym z ważnych punktów do omówienia na spotkaniu przywódców G7, któremu w tym roku przewodniczyć będzie Japonia. Funatsu zacytował sformułowanie komunikatu przywódców G7 dotyczące przymusu ekonomicznego z 2022 roku: „Zwiększymy naszą czujność na zagrożenia, w tym przymus ekonomiczny, które mają na celu podważenie globalnego bezpieczeństwa i stabilności. W tym celu będziemy dążyć do zacieśnienia współpracy i zbadać mechanizmy mające na celu poprawę oceny, gotowości, odstraszania i reagowania na takie zagrożenia, opierając się na najlepszych praktykach w zakresie przeciwdziałania narażeniu zarówno w obrębie G7, jak i poza nią” i powiedział, że Japonia potraktuje to sformułowanie jako wskazówkę, aby poczynić postępy w tym roku. Wspomniał również o roli organizacji międzynarodowych, takich jak OECD, w „podnoszeniu świadomości międzynarodowej” i zacytował raport ASPI z 2021 roku zatytułowany:Reagowanie na przymus handlowy, w którym zasugerowano, aby OECD opracowała inwentarz środków przymusu i utworzyła bazę danych w celu zapewnienia większej przejrzystości.
W odpowiedzi na oczekiwania panelistów co do tego, jakie rezultaty spodziewają się oni po tegorocznym Szczycie G7,Wiktor Chapowiedział, że „dyskusja na temat strategii, która uzupełnia lub uzupełnia łagodzenie skutków i odporność, skupiła się na tym, jak członkowie G7 mogliby współpracować w zakresie sygnalizowania jakiejś formy zbiorowego odstraszania ekonomicznego”, poprzez wskazanie wysokiego uzależnienia Chin od dóbr luksusowych i strategicznych dóbr pośrednich. Mariko Togashi powtórzyła, że ma nadzieję na dalszy rozwój i dyskusję na temat działań zbiorowych, i podkreśliła znaczenie uznania różnic w strukturach gospodarczych i przemysłowych między krajami, aby znaleźć wspólny język i określić zakres kompromisów, na które są one gotowe.
Paneliści jednogłośnie uznali potrzebę pilnych działań w celu stawienia czoła naciskom ekonomicznym ze strony Chin i zaapelowali o wspólną odpowiedź. Zasugerowali skoordynowane działania państw, obejmujące zwiększenie odporności i dywersyfikację łańcuchów dostaw, promowanie przejrzystości oraz zbadanie możliwości zbiorowego odstraszania ekonomicznego. Paneliści podkreślili również potrzebę zindywidualizowanej reakcji, uwzględniającej specyficzne okoliczności każdej sytuacji, zamiast polegać na jednolitym podejściu, i zgodzili się, że grupy międzynarodowe i regionalne mogą odegrać kluczową rolę. Patrząc w przyszłość, paneliści uznali zbliżający się Szczyt G7 za okazję do dalszego zbadania strategii zbiorowej odpowiedzi na naciski ekonomiczne.
Czas publikacji: 21-06-2023